Aure Séguier
Aure a écrit de nombreux articles de journaux. Pour l'hebdomadaire papier et journal numérique La Setmana où elle a travaillé pendant 3 ans, mais également pour d'autres journaux comme Sapiéncia occitana.
Lo biomimetisme, o bio-inspiracion, qu’ei l’art de s’inspirar de las fòrmas, las matèrias, las proprietats, las foncions de çò de viu tà crear causas utilas aus umans. Que’s pòt aplicar en l’industria, la quimia, l’arquitectura, la politica… domenis en los quaus e permet sovent innovacions revolucionàrias.
Per las personas trans, en França, cambiar de genre es un percors del combatent. Los protocòles fòrça estrictes daissan fòrça monde de caire. Ormonalizacion, operacion, esterilizacion pòdon èstre necessàrias per cambiar qualques mots suls papièrs d'identitat. A mai, la transfobia es totjorn pas reconeguda juridicament.
Las lengas dels signes son de lengas vertadièras. An lor gramatica, lor vocabulari, lor estructura... E a mai se l'intercompreneson es aisida entre personas que signan, i a tant de LDS diferentas coma de comunitats de sords dins lo mond. A mai, existisson de cantaires en lenga dels signes.
Es un biais de se desplaçar economic, ecologic e esportiu. L’usatge de la bicicleta es en aumentacion dempuèi qualques annadas dins mai d’una vila. A Lion, es estat multiplicat per tres en uèit ans, a Bordèu passèt de 3 a 8 % dels desplaçaments entre 2000 e 2010.
Lo 17 de setembre, la deputada PS Maud Olivier presentèe?t a sos collègas sòcis de la Delegacion al dret de las femnas de l’Assemblada nacionala un rapòrt sul renfortiment de la luta contra lo sistèma prostitucional. Amb aquel tèxte, vòl « sostraire la sexualitat a la violéncia e a la dominacion masculina », coma o rapòrta lo jornal Le Monde.
Qual serà lo modèl alimentari del futur ? Es la question a la quala ensajèt de respondre Jean-Louis Rastoin, engenhaire agronòm e economista, a l’escasença de las Controvèrsias de Marciac pendent l’Universitat d’Estiu de l’Innovacion rurala de 2009. Per el, tres scenaris son possibles. Lo primièr es lo perlongament de las tendéncias actualas. Lo segond es un scenari alternatiu de rompedura. Enfin lo tresen es un mescladís dels dos primièrs.
Las edicions Vent Terral venon de publicar una aisina que serà fòrça utila per la transmission d’una lenga mai autentica e mai cargada culturalament. S’agís del « Diccionari d’expressions e locucions occitanas » de Maurici Romieu, Andrieu Bianchi e Loís Gaubèrt. Recampa de locucions comparativas, coma « magre coma un rastèl », e metaforicas, coma « far trempar la merluça » que vòl dire « prene un banh ».
« Es un procediment ciutadan d’estatjants qu’an decidit de far l’experiéncia de l’abondància partejada, a partir de fruchas e de legums que son cultivats sus l’espaci privat dobèrt al public o – quora i a de collaboracions amb los elegits locals – sus l’espaci public », çò respond François Rouillay, coordinator d’Incredibles Edibles França, quand li demandam de presentar son associacion. Incredibles Edibles es uèi un movement planetari, mas nasquèt en 2008 a Todmorden, en Anglatèrra.
Lo libre numeric es de mai en mai present suls mercats. Als Estats-Units o al Japon, es dintrat dins las costumas. Mas en França, demòra fòrça minoritari. Se las vendas de libres numerics an aumentat de 80 % en 2012, segon las chifras de l’Institut GFK, representan sonque 0,6 % del mercat global del libre. Segon las previsions de GFK, aquela chifra deuriá pas trespassar 3 % en 2015. Pr’aquò, l’edicion numerica es un sector en desvolopament.
Lo 20 de mars, es la jornada mondiala del conte. D’unes eveniments son previstes en Occitània per la festejar. Primièr la Prima deus contaires, que se farà lo dissabte 23 de març a Montesquiu, dins Gèrs. A Cauç Drot, en Gironda, una matinada contada es organizada lo 27 de març a 15 h al fogal. La Setmana a volgut, ela tanben, festejar aquel eveniment. Per l’escasença, vos prepausa retraits de contaires per eles-meteis.
Que’s poderé quasiment díser qu’ei ua musica d’un genre navèth. D’En Haut, lo duo compausat de Pairbon (Roman Colautti) e Tomas Baudoin, qu’a creat un estile musical que mescla repertòri tradicionau e experimentacion, més on e’s retròban tanben d’accents de jazz o de musica contemporanèa. L’idèa peus dus sòcis de Familha Artús qu’èra de crear ua formacion acostica. Qu’èra purmèr prevista tà har d’animacions, per exemple tà acompanhar contes de Sèrgi Mauhorat.
Es una matèria 100% naturala, sens pas cap de derivat del plastic. En fait, Algopack es fabricat a basa d’algas. Es lo breton Rémy Lucas que n’a inventat la recèpta dins las annadas 2000. E se pòt quitament dire qu’i èra destinat. D’efièit, coneissiá plan las algas mercés a sa familha, mas aviá tanben un quinzenat d’annadas d’experiéncia dins lo plastic. Decidiguèt doncas de ligar aqueles dos domenis. Sortiguèt primièr Algoblend, un material de basa dins lo qual 50 % del plastic es remplaçat per d’autras substàncias.
Uèi, en França, los salaris de las femnas son totjorn 25 a 30 % mai bas que los dels òmes. Las causas ne son multiplas : mai de femnas dins los emplecs a temps parcial, dificultat per elas d’accedir als nauts nivèls de ierarquia, reparticion inegala dins los diferents sectors... En politica, se retròban los meteisses problèmas. E la situation es en estagnacion dempuèi un quinzenat d’annadas. A mai, las violéncias sus las femnas son totjorn un vertadièr problèma de societat.
Ongan se festeja lo 50en aniversari de la signatura del tractat de l'Elysée. Aqueste, signat per Charles de Gaulle e Konrad Adenauer, aviá per tòca lo renfortiment de la cooperacion entre França e Alemanha. 2013 es estada declarada annada franco-alemanda, e d'unas manifestacions son previstas suls dos territòris a l'entorn d'aquela tematica. Mas las associacions de defensa de l'alsacian son deçaupudas.
L’ocupacion illegala de locals pòt èstre tanben un biais de valorizar lo viure-ensemble. « Aviam totes enveja de la meteissa causa al meteis moment : fargar un luòc ont se poder rencontrar », çò conta Flo. Son de monde venguts d’orizonts diferents que se son installats dins lo « Nid béarnais » de Juranson, ancian espital pels enfants de la Croix Rouge. Dempuèi dos meses, tornan metre en estat los bastiments pilhats e bastisson amassa una comunautat basada sus la solidaritat.
O sabèm, es la crisi. Lo sector del libre escapa pas a las consequéncias de la baissa del nivèl de vida. I a tanben Internet, la television, las aplicacions pels telefonets e los e-books... Lo monde de l’edicion s’es degut adaptar a totes aqueles cambiaments per i subreviure. Quicòm qu’an plan capitat d’unes editors occitans, qu’an adaptat lor foncionament per contunhar de far legir la lenga.
« Sovent, que i a d’un costat lo manuau e de l’aute l’intellectuau. E que volèn, per aqueth espectacle, valorar los mestièrs manuaus en tot díser que lo manuau que pensa totun », çò explica Matiu Dufau. Cada an, lo Conselh generau deus Pirenèus Atlantics qu’organiza ua virada peus mainats de Calandreta e escòlas bilinguas deu departament. Augan, qu’ei l’espectacle « Çò que sap la man » que serà jogat a mei de 1000 escolans. Lo musician Michel Queuille, lo contaire Matiu Dufau e la videasta Carolina Dufau que l’an apitat amassa.
Fa 70 milions d’annadas, l’Occitània e la Catalonha èran una illa. Se tròban dins aquel parçan d’òsses de dinosaures qu’existissián pas endacòm mai. A aquela epòca, los Pirenèus èran pas encara nascuts e la Nauta valada d’Aude èra una plana. Del Massís central al centre de l’actuala Espanha, lo païsatge èra completament planièr
Dins son CD novèl, « Paratge », Crestian Salès mescla los instruments occitans als d’un orquèstre simfonic de Budapest. Son idèa èra de « racontar l’istòria occitana amb totas sas vibracions, tota son amplor, totas sas emocions ». Per aquò far, a agut una idèa originala : mesclar los instruments occitans de l’Edat-Mejana als d’un orquèstre simfonic. « Sol un orquèstre simfonic podiá, a mon vejaire, aver la poténcia evocatòria e la dimension emocionala necessàrias per contar d’un biais just l’amplor epica, umana e sensibla de la civilizacion d’òc », çò explica
« Ma vida amb ieu » es un blòg occitan totjorn viu après sèt ans. Fa qualques annadas, los blògs espeliguèron sus la tela. Se vesiá de tot : d’unes fòrça interessants, d’autres un pauc mens, d’unes que prepausavan de reflexions filosoficas vertadièras, d’autres qu’èran una mena de jornal intim public d’adolescents... Ara, son fòrça mens nombroses. La màger part an pas subreviscut a l’arribada dels malhums socials. Mas ne demòran qualques uns que son totjorn en plaça e totjorn vius. Lo blòg de Mèla es d’aqueles
Lo 16 de junh se debanèt a Coarasa, dins los Alps Marins, una serada d’omenatge al cantaire niçard Maurís. S’i recampèron per un espectacle-concèrt totes los qu’avián crosat son camin : artistas qu’avián jogat amb el o escrit per el, amics... Un nonantenat de personas prepausèron atal poësia, teatre, mas mai que mai musica amb coralas, duòs, solòs, formacions mai grandas... D’unes joguèron tròces de Maurís, d’autres cantèron cançons qu’aimava, d’autres sonque de musicas de circonstància...
La montanha de Bugarag, dins Aude, es un endret estonant. Primièr, es una curiositat geologica formada pendent la butada dels Pirenèus. D’efièit, jos la pression, las ròcas se son plissadas o copadas e, fin finala, las jaças mai ancianas se son retrobadas per-dessús las jaças mai recentas. Un fenomèn qu’a pas mancat d’èsser estudiat per nombroses geològues. Seriá possible que foguèsson totes aqueles scientifics qu’aguèsse causat las primièras rumors. Tant de saberuts acampats, es estranh, « nos an pas tot dit... ».
Qu'es aquel carnaval, lo mai long del mond, ont i a de sortidas cada dimenjada de genièr a març ? Los fecas, recampats en banda, i fan tres sortidas cada jorn de fèsta. Lo 19 de març, èra la jornada de « Las Femnas ». Una jornada un pauc particulara, que la banda festejava ongan sos 40 ans d’existéncia.
L’intercompreneson es la capacitat de se poder comprene mentre qu’òm parla una lenga qu’es pas exactament la meteissa. Per exemple, un occitan que va en Itàlia i pòt, en legissent un menut, comprene benlèu pas tot, mas ja pro de causas gràcias a la semblança de las lengas que son de la meteissa familha.