Aure Séguier
02-10-2013
La deputada Maud Olivier vòl que la crompa de servicis sexuals siá considerada coma un delicte.
Lo 17 de setembre, la deputada PS Maud Olivier presentèt a sos collègas sòcis de la Delegacion al
dret de las femnas de l’Assemblada nacionala un rapòrt sul renfortiment de la luta contra lo sistèma prostitucional. Amb aquel tèxte, vòl « sostraire la sexualitat a la violéncia e a la dominacion masculina », coma o rapòrta lo jornal Le Monde.
Lo rapòrt fa l’estat dels luòcs del sistèma prostitucional en França e fa 40 recomandacions que ne son la consequéncia. Aquelas « preparan la redaccion d’una proposicion de lei » que permetriá « d’avançar sul front d’una de las violéncias mai insidiosas, perque es la darrièra violéncia faita a las femnas que las victimas ne son penalizadas e los autors pas punits », çò escriu la deputada dins un comunicat. Per ela, França deu « metre son dret en coëréncia amb sos engatjaments internacionals e sa posicion abolicionista ».
Per aquò far, prepausa que los clients de prostituidas sián passibles d’una emenda de 1500 euros puèi, en cas de recidiva, d’una emenda de 7 500 euros e de sièis meses de preson. Poirián a mai èstre obligats de participar a un estagi de sensibilizacion a las condicions d’exercici de la prostitucion, sul modèle dels estagis de sensibilizacion a la securitat rotièra o als dangièrs de las drògas.
Mesura controversiada
Aquela decision fa polemica. Lo jorn de la presentacion del rapòrt, una manifestacion èra organizada davant l’Assemblada nacionala per protestar contra aquela recomandacion. Un cinquantenat de personas i participavan. Câline, manifestanta, explicava al micrò de RTL : « Es una mòrt economica per nosautres. Empacharà pas cap los malhums d’operar coma o fan. (...) En contra nosautras, prostituidas visiblas, morirem ».
Se per d’unes, la penalizacion dels clients es viscuda coma una « ataca », per d’autres es una bona causa. L’Amicale du Nid, associacion d’acompanhament de las personas que vòlon sortir de la prostitucion, vei aquel rapòrt coma quicòm de « fòrça positiu » (veire çai-jos).
Una mesura mai consensuala del tèxte es l’abolicion del delicte de racolatge. Fa quasi dètz ans que la règlamentacion penaliza lo racolatge public. Nombroses politics e associacions denóncian aquela lei qu’acusan d’aver estigmatizat las prostituidas e agravat la lor santat. Lo rapòrt parla tanben de lutar melhor contra los malhums de proxenetisme e de renfortir l’educacion a la sexualitat e la prevencion. Enfin, insistís sus l’acompanhament de las personas que vòlon quitar la prostitucion, per exemple en permetent l’accès a un títol de sejorn a las victimas de proxenetisme, en desvolopant de lòtjaments d’urgéncia per las aculhir, o encara en renfortissent los mejans de las associacions.
En integrar pel primièr còp un axe social dins una proposicion de lei pertocant la prostitucion, Maud Olivier espèra lutar melhor contra « una forma d’intolerable esclavatge modèrne » qu’es un prejudici « als drets umans en general e als drets de las femnas en particular ».
En Suècia, dempuèi 1999, crompar servicis sexuals es penalizat. Una evaluacion de 2010 mostrèt que uèi, los clients son 50 % mens nombroses. A mai se aquelas chifras devon èstre mitigadas per un estudi de l’evolucion de la prostitucion sus Internet, son positiva. Espleitar los èstres umans dins de miras sexualas es vengut fòrça dificile dins lo país, e los malhums de proxenetisme an reculat, atal coma lo trafec d’armas o de dròga qu’i son sovent ligats.
Es pas aisit d’estimar quantitativament lo fenomèn prostitucional. Un rapòrt d’informacion de l’Assemblada nacionala de 2011, presentat per Guy Geffroy, ensajava d’o far dins la mesura del possible. L’Ofici central per la repression del comèrci dels èstres umans (OCRTEH) parla de quicòm coma 20 000 personas. Mas aquesta chifra pren en compte sonque la prostitucion de carrièra, sens s’interessar tròp a las practicas coma la prostitucion per Internet o la prostitucion dita « discreta », dins los salons de massatge o los apartaments per exemple. A mai, aquela chifra es fòrça mai bassa que la dels autres païses europèus.
Las personas prostituidas dins las carrièras serián per 80 a 90 % de femnas e dins la meteissa proporcion d’estrangièrs. Las femnas que se prostituisson sus la via publica son en general originàrias d’Euròpa de l’èst, d’Africa e de China. Los òmes, eles, venon mai que mai d’America Latina.
Dins la màger par dels cas, son jos l’empresa de malhums estrangièrs de comèrci e d’espleitacion sexuals. Dempuèi qualques decennias, aqueles prenon de mai en mai de plaça dins lo domeni prostitucional. Èran minoritaris dins las annadas 90, ara representan la majoritat de la prostitucion de carrièra. Aquela proliferacion es ligada a mantuns factors : esfondrament de l’Union sovietica, conflictes balcanics, crisis politicas en Africa, dobertura de las frontièras que facilita los movements migratòris...
A costat de la prostitucion de carrièra, l’arribada d’Internet a permés l’emergéncia d’una novèla forma de prostitucion. La tela presenta d’efièit d’avantatges per una activitat clandestina. La feblesa dels còstes d’accès e de foncionament asseguran « una rentabilitat maximala » a las activitats de prostitucion, çò explica lo rapòrt de 2011. Las possibilitats de discrecion e d’anonimat facilitan lo passatge a l’acte dels clients e d’unas prostituidas. Enfin, las dificultats juridicas per punir lo racolatge o lo proxenetisme sus Internet pòrtan una cèrta impunitat.
En conclusion, lo rapòrt preconiza d’« acoblar la penalizacion dels clients a una politica ambiciosa en matèria d’educacion e de prevencion », atal coma d’ofrir « d’alternativas crediblas a la prostitucion per la mesa en òbra d’un acompanhament integral ». L’idèa es de far de la prostitucion un objècte de politicas publicas.
L’Amicale du Nid es una associacion nacionala creada en 1946. Sa tòca es d’anar al contacte e d’acompanhar las personas que son en situacion, que riscan o qu’an conegut la prostitucion. Las ajuda dins lor insercion sociala, mena d’accions de recèrca, de prevencion, de formacion dels trabalhadors socials sus aquela question. A uèi uèit establiments sul territòri francés, que tres son en Occitània : a Montpelhièr, a Tolosa e a Marselha.
Hélène De Rugy, delegada generala de l’Amicale du Nid, nos presenta lo trabalh de l’estructura :
