Aure Séguier
02-07-2012
« Ma vida amb ieu » es un blòg occitan totjorn viu après sèt ans. Fa qualques annadas, los blògs espeliguèron sus la tela. Se vesiá de tot : d’unes fòrça interessants, d’autres un pauc mens, d’unes que prepausavan de reflexions filosoficas vertadièras, d’autres qu’èran una mena de jornal intim public d’adolescents...
Ara, son fòrça mens nombroses. La màger part an pas subreviscut a l’arribada dels malhums socials. Mas ne demòran qualques uns que son totjorn en plaça e totjorn vius. Lo blòg de Mèla es d’aqueles.
De tematicas eclecticas
Lo blòg « Ma vida amb ieu » es nascut en 2005. Es un dels blògs en lenga nòstra mai agradius e eclectics. Mèla i conta tot, « de conariás mai que mai », çò ditz. « I conti una partida de ma vida, disi ben una partida, que de còps lo monde pensan qu’es la vertat vertadièra ». Mas la vida de Mèla tala coma es contada es pas jamai anutjosa. D’una fòto presa a la rasa de la rota fa una reflexion filosofica sul temps que passa. De la prediccion d’una amiga masca, fa un vertadièr fulheton a suspens. Amb una granhòta trobada dins son frigò lança un debat enrabiat.
Mas Mèla parla pas sonque d’ela. « Mon blòg es un pauc lo rebat de çò que m’interessa », çò ditz. E sos centres d’interèsses son multiples. Mèla nos fa partejar sas lecturas en francés, occitan e catalan. Apren d’unas lengas, e nos fa part de sas batèstas contra los pronoms portugueses o « los vèrbs qu’emmèrdan » en catalan... Se passeja fòrça tanben, e los lectors an totjorn dret a las fotografias mai polidas de sas excursions. « Ma vida amb ieu », doncas, fa plan rire, mas pòt cultivar lo monde tanben. « Conti çò que fau, çò que pensi, çò que vesi », çò ditz simplament Mèla.
Un blòg fòrça viu
Mèla parla de son blòg :
Quand li avèm demandat se per ela, un blòg podiá èstre una òbra d’art, a ritz e a respondut : « es una forma d’expression e de creacion coma una autra. Après, ieu, ai pas de pretencions artisticas o literàrias, fau aquò pel plaser ». Pr’aquò, « Ma vida amb ieu » mòstra plan que s’es plan utilizat, se la leugieretat, l’umor e l’intellectual son plan mesclats, un blòg pòt èstre una òbra artistica tant coma un libre.
Lo grand avantatge del blòg es son interactivitat. Un blòg viu es un blòg comentat. E lo de Mèla o es. I a los acostumats, que comentan quasiment cada « post », i a los de passatge que respondon a un subjècte que los interèssa. En sèt ans, sos 1800 articles an recebut quicòm coma 4 000 comentaris. A l’òra d’ara, un seissantenat de personas venon cada jorn sul blòg. « N’i a que coneissi, d’amics, de collègas, çò conta. I a de monde que son venguts d’amics après èstre estats lectors del blòg. Mas i a tot plen de monde que coneissi pas, e tant melhor ».
La concurréncia dels malhums socials
Mas desempuèi qualques annadas, la mòda dels blògs es passada per èstre remplaçada per la dels malhums socials. Lo blòg de Mèla, coma los de nombroses autres, a vist lo nombre de sas visitas demesir. Pr’aquò, per ela, son doas causas plan diferentas a l’òra d’ara. « Lo blòg, me sembla, es quicòm que marcha sus una autra velocitat, amb causas un pauc mai longas, çò explica. Es una causa qu’es mai sul long tèrme, que pòs anar consultar los archius, causas escritas fa un an, dos ans, cinc ans... Suls malhums socials es la causa immediata. Ja per consultar quicòm escrit la setmana passada es quasiment impossible ».
Mas Mèla contunha encara e totjorn son blòg e, après sèt ans, se pòt felicitar. Sos lectors son tant afogats de « Ma vida amb ieu » que d’unes li an prepausat de ne far un libre per lo portar pertot amb eles. « Mas vòli pas, perqué lo blòg es un supòrt a despart, çò respond. L’interès de çò que i a dessús es justament d’èstre sul blòg. Quand vesi los blògs que son passats al libre, sovent, lo blòg èra genial e lo libre èra bòf . Pensi pas que lo passatge al libre seriá una causa bona ». Per lo descobrir, doncas, i a pas d’autra solucion que de l’anar legir sus la tela.
Inf. : http://melanizetofre.blogspot.fr